Op 4 december verscheen een recensie van het boek ‘In School We Trust’ op het platform www.gezondmakendonderwijs.nl. 
Psycholoog, biograaf en oud-vrijeschool-leraar Jacques Meulman schreef een uitgebreide beschouwing over het boek. Deze is in PDF beschikbaar.

Hieronder volgen enkele passages uit de recensie:

“In de zomer van 2023 sloot Drs. Philip Bakker met de uitgave van zijn boek ‘In school we trust’ een diepgaand literatuuronderzoek af naar de bronnen van de onophoudelijke stroom van onderwijsvernieuwingen. Met de perfect gekozen titel van dit boek wordt meteen het spanningsveld aangekondigd waarin je als lezer al vanaf de eerste bladzijde terechtkomt. Dat komt doordat bij het lezen van die titel vrijwel meteen de ‘oorspronkelijke’ in je bewustzijn opduikt, namelijk ‘In God we trust’. Dat is de tekst die al sinds de 19de eeuw op het muntgeld staat van de Verenigde Staten en sinds 1957 ook op het papiergeld. En daarmee begint zich subtiel het beleven van een onaangename tegenstrijdigheid aan te dienen.

‘In school we trust’ gaat over het onderzoek naar een vergelijkbaar moreel of ethisch dilemma in het onderwijs.

Doen de leerkrachten op school dan niet datgene wat zij voor de menselijke ontwikkeling van de opgroeiende generatie zouden behoren te doen?
Zou je de school (het onderwijs) hierin niet kunnen vertrouwen?

Of worden er in het onderwijs methodes ingevoerd waarvan de leraren de werking op de ontwikkeling van de mens niet of nauwelijks doorgronden?

En is wellicht de druk op de onderwijsgevenden inmiddels zo groot, waar het gaat om vooral datgene te doen ‘wat de methode of de overheid gebiedt’, dat de eigen scheppende vermogens en het eigen pedagogische geweten verzwakt raken?
Dit dilemma zal misschien voor iemand die waar dan ook in het onderwijs werkt, te herkennen zijn.

De werkelijkheid die uit het literatuuronderzoek in dit boek boven komt drijven zal zeker tot die beleving leiden.
Daar komt nog bij dat de bron van alles, maar dan ook van alles wat er in dit boek vermeld wordt met behulp van een indrukwekkende literatuurlijst altijd terug te vinden is. Je hoeft niets aan te nemen, niets te geloven, niets voor zoete koek te slikken.

In negen hoofdstukken wordt achtereenvolgens stap voor stap uitgewerkt hoe de overheid steeds meer greep op het onderwijs gekregen heeft, hoe onderwijs ingezet wordt om veranderingen in de maatschappij op gang te brengen, hoe organisaties en instituties die eigenlijk helemaal niets met het onderwijs te maken hebben hun invloed op de ontwikkeling ervan uitoefenen, hoe het individuele steeds meer ondergeschikt raakt aan het collectieve belang, hoe het parlement (de Nederlandse Staten-Generaal) gaandeweg het zicht (en de controle) kwijt is geraakt op de lange lijnen van de onderwijsvernieuwingen en daarom hoopvol van de ene verandering naar de andere aanpassing rent, hoe er door allerlei commerciële organisaties (o.a. uitgeverijen) enorm veel geld aan het onderwijs verdiend wordt, hoe veranderingen in het onderwijs langzaam maar zeker doorgevoerd worden zonder dat er een breed draagvlak voor gevormd wordt en hoe tot slot de staat zich steeds meer opstelt als de almachtige vader die voorwendt het individu te beschermen maar tegelijkertijd aan het individuele steeds minder ruimte laat. 

Het is een behoorlijk indrukwekkend boek om te lezen; niet altijd op elke pagina plezierig, aangenaam onderhoudend of verstrooiend; integendeel ! En toch beveel ik van harte aan om dit boek van a tot z te lezen! En om er met collega’s in het onderwijs (van peuterklas tot universiteit), met ouders, met studenten en met iedereen die wil begrijpen wat er al meer dan 100 jaar in ons onderwijs gaande is van gedachten over te wisselen.

Waarom? Omdat de inhoud van dit boek aan iedereen die dat wil de mogelijkheid biedt om uit dat morele, ethische dilemma ‘In school we trust’ weg te komen.

De inhoud van dit boek ‘In school we trust’ zal je naar mijn inschatting niet onverschillig laten en het zal zeker een innerlijk conflict bij je wekken. Dat conflict is belangrijk en betekenisvol en dat dient uitgeplozen te worden. Dat is een behoorlijke inspanning maar plaveit de weg om uit het genoemde dilemma te komen.

Natuurlijk eindigt dit boek met een vruchtbaar perspectief voor de toekomst.”